De wil ondermijnt het gezag

Mijn gedachtes slenteren rond
Moe van het lange zwerven
Nooit waren ze zo gewond
Bang om af te sterven.
Mijn gevoelens kroppen zich op.
Is dit wel wat ik wil?
Zenuwachtig drukte ik op de knop.
Ik stopte en werd doodstil.
Lang was ik aan het trachten
om dingen te begrijpen
zonder gevoelens te verkrachten.
Ik danste naar je pijpen,
zonder te weten waarom.
Toen mijn droom een uitweg vond
leek het alsof ik een berg beklom
en viel.... naar de afgrond.

© Kayleigh.

Loverboy

'Grote steden willen van het woord loverboy af. Dit woord doet ze denken aan liefde. En een loverboy heeft helemaal niks met liefde te maken. Ze zien het woord liever wijzigen in meisjesmisbruiker. Geert Wilders ziet het woord liever wijzigen in... Alochtoon!'

Afkomstig van Radio538.

Life is not what it seems?

Toen het klaar met Sinterklaas was, werd de volgende dag direct de kamer omgetoverd tot een waarachtig rood perfect geheel wat Kerstmis heet. Kerstmis wat staat voor vrede. En voor nog een heleboel andere dingen. Maar daar gaat het even niet om. Hoe kunnen wij als Nederland. Als een vredeliefhebbend land... wat oorlog viert in Afghanistan, nu Kerstmis vieren?
Hoe kan men nu denken. Ja, in Nederland is vrede, in Nederland is liefde, Nederland is in kerstsfeer en daarom eten we veel. En daarom drinken we veel. En daarom feesten we. Het liefst de hele nacht lang.
Maar hoe kan dat nu, als in zo veel andere landen tot diep in de nacht oorlog wordt gevierd.
En direct de volgende dag weer.
Waar de oorlog door gaat.
Ook al is het f#cking Kerstmis.

Gisteravond kwam bij DWDD, Rene Froger en zijn vrouw. Ze hadden het natuurlijk over hun nieuwe programma. Wat kennelijk een hit is, ondanks dat ik het nog nooit gekeken heb.
Mensen die miljonair zijn, en dus voor een maand doen alsof ze geen geld hebben.
De boodschap die zij naar buiten laten komen is wellicht goed; Bekenheid aan de voedselbanken!
En ik vond het een goede boodschap, een fijne boodschap. En ze doen het goed.
Totdat ik mevrouw Froger aan het woord hoordde.
Het ging over het feit of haar kinderen hier ook wat van leerden.
Zij sprak; Ja zeker weten, mijn oudste zei vorige week: 'Mama, ik wil ook wel eens een goed boek voor mijn verjaardag, dan mag je de rest storten voor een goed doel.'

Dit is absoluut mooie uitspraak. Ik bedoel, een zoon van pak-em-beet de leeftijd van mijn broertje die daaraan denkt. Wel, prachtig toch. Maar nu komt het!
Ik zou wel eens willen weten, hoeveel dat overige geld dan is wat mama Froger moet/gaat storten voor het goede doel.
Want als je weet dat een goed nieuw boek wellicht 20 a 30 euro kost.. Wat krijgen deze kinderen dan voor hun verjaardag. Ik bedoel, je stort niet 'maar' 20 euro voor het goede doel als miljonair toch?

En dat maakt de uitspraak van de zoon van mevrouw Froger toch weer relatief inferieur.
Makkelijk gezegd neem ik het mevrouw Froger gewoon kwalijk dat ze zoiets in DWDD durft te zeggen. Er leven mensen zonder huis/dak/eten/drinken/water in derdewereld landen. En dan zegt zij dat haar zonen er heus wel van geleerd hebben omdat zoon Froger met zo'n opmerking komt.

I mean, als zonen Froger dat als enige ervan geleerd hebben. Wat voor thuis situatie hadden ze eerst dan? Dachten ze dan nooit na over de minder bedeelden? Was het voor hun dan alleen maar ik, ik en ik? Ik vind het een gebrekkige situatie.

Daarnaast was ik waarschijnlijk al in mineur vanwege dat DWDD steeds slechter en korter lijkt te worden. Eerst kwam Erica Terpstra aan het woord, over haar boek: 'Help, ik val af?' Ik bedoel maar. Misschien heeft DWDD ook last van de kredietkrisis en nodigen ze daarom alleen mensen uit waarvoor ze niks hoeven te betalen....

Toen het programma dan ook om tien over stopte, was ik helemaal geirriteerd. Want waarom stopte het zo vroeg....?

Er kwam voetbal.
Life is not what it seems? No it's worse.

Doodgaan

Ik heb mijn enkel geblesseerd.
Nu kan ik nog maar moeilijk lopen.
Ik heb geen idee hoe ik het gedaan heb.
Daarom is het vervelend.
Het is natuurlijk sowieso vervelend.
Dat ik niet meer kan lopen.
Maar het is vervelender dat ik de oorzaak niet weet.
Want ik ben iemand die altijd de oorzaak wilt weten.
Met alles, bij alles, voor alles.

Op mijn blog staan duizenden vragen.
Verborgen vragen.
Vragen die open en bloot staan.
Vragen die een verlangen beantwoorden.
Maar bovenal;
vragen die een antwoord willen.

Zal ik die antwoorden ooit krijgen?
Zal ik ooit met een gerust hart dood gaan?

Mevr Bon zei het al; Het is weekeinde, en geen weekend.
Mevr Bon stierf.
Zonder antwoorden op haar vragen.
Maar toch stond er op haar kaart, ze is met een gerust hart dood gegaan.
Ik zeg van niet.

'Drive'

Dit is wat ik me bedacht;
Wat moet je doen, als je nergens goed in bent.
Je kan niks, daarom doe je niks.
Je hebt geen zin om iets te leren.
Je hebt ook geen zin om iets te doen.
Daarom doe je niks, leer je niks. En kan je niks.

Zou dat kloppen?
Want voordat je een talent hebt, moet je daar jaren lang voor oefenen?
Of zit het in je genen, of is het een gave.
Of is het iets, wat zomaar denkt dat het jouw gaat overvallen?
Is het iets waar je je zorgen over moet maken?

De dingen die ik kon, zijn afgelopen en voorbij.
Bijvoorbeeld, neem nu paardrijden.
Mijn moeder vond dat ik heel goed kon paardrijden.
Ik vond van niet, maar toch;
Ik deed het elke week, met redelijk wat plezier.
Toen kwam er een moment waarop ik dacht,
dit is toch niet wat ik wil.
En weg was mijn plezier. En weg was mijn rijkunst.
Voor mij was het weg. Want ik had de 'drive' niet meer.
Voor mijn moeder was dat talent er nog steeds.

Wat mijn vraag is; mensen zeggen altijd dat wanneer je iets heel graag wilt, het mogelijk is.
Naar mijn mening is er maar een bepaalde mogelijkheid om dingen waar te maken.
Zowel economisch als fysiek/geestelijk.
Als je iets graag wilt, wat houd het woordje graag dan in.
Ik bedoel, ik wil graag een paard, en een hele mooie boot. Maar met een BMW cabrio 320IA2 ben ik ook tevreden.

Ik wil ook gezondheid. Of geluk. Of goede prestaties. Bovenal wil ik liefde.
Maar ik zou niet weten hoe ik liefde moet opwekken. Of hoe ik iemand verliefd kan laten worden. Want dat is wat ik heel graag zou willen.

Zou dat ooit mogelijk zijn? Wellicht met mijn allergrootste talent? Of m'n gave? Of iets wat in mijn genen zit? Of misschien toch met die 'drive'?

I still don't know. And maybe it's better if I shouldn't know.

Liefs, TamaKayl.

Voelend denken.

Sinds ik weet, dat ik het niet vergeet, zou ik het hier schrijven, maar dacht ik dat het niet nodig was. Toen ik wist, dat ik graag wilde, schrijven. Dacht ik, maar het klopt niet. Ik wilde niet, dat iedereen, mijn woorden zou kunnen lezen. Ik wilde niet, dat iedereen, wist wat ik zou denken. Ik wilde niet, dat iedereen, mij kende. Al was het alleen van buitenaf.
Wat ik voelde, moest bij mij blijven.
Wat ik dacht, wilde ik kwijt.

Maar nu denk ik dat ik voel. En ik voel de dingen die ik denk.
Ik kan geen onderscheid meer maken, want het is een vloeiend geheel.
Ik wil hier niet schrijven wat ik voel, want gevoelens zijn niet fijn.
Maar op een dag, wanneer iedereen, dood zult zijn..
Zullen mijn gevoelens over internet zweven.
Als onbedoelde breuklijn.
Degene die dan nog leven..
zullen even...
heel even
zweven.

En uiteindelijk nadenken, over wat ik zei.
Tenzij.
Ik me bedenk,
en mijn gevoelens
niemand schenk.

Shining star

Where are you now, now that I need you so much?
Tears on my pillow wherever you go
I'll cry me a river that leads to your ocean
You never see me fall apart
In the words of a broken heart
It's just emotion that's taken me over
Caught up in sorrow, lost in my soul
But if you don't come back
Come home to me, darling
Don’t you know there's nobody left in this world to hold you tight
Don’t you know there's nobody left in this world to kiss goodnight

I'm there at your side,
I'm part of all the things you are
But you've got a part of someone else
You've got to find your shining star

Mijn mens

De ramen zijn leeg
de deuren zijn dicht.
Terwijl ik denk waarvoor,
waarvoor ben ik gezwicht?
Kan niet meer ademen,
eten of slapen wellicht.
Ik wil het weten zegt ze,
terwijl het licht zich afsluit.
en de muziek begint.
Het extreme ervaart ze
nooit was ze kind.
Ze wil niet meer doen
alsof ze groot is
dapper is.
Ze wil niet meer doen
alsof ze mens is.
© Kayleigh.