woensdag 30 december 2009

De hel van '09.

30 December 2009, Lunteren:

M en ik lopen buiten, het is koud. Zo koud dat ik handschoenen, een sjaal, een dikke jas, een maillot, kousen en warme laarzen aan heb. En nog is het koud. De vijvers hebben nog steeds hun fonteinen, die -ook al is het 1 graden onder 0- aanstaan. Er ligt ijzel op de weg en M en ik doen ons best om niet te vallen. De lucht is mooi, maar dat is niet nieuw want de lucht in Lunteren is altijd mooi. Het is een kwestie van bomen die groeien en niet worden gekapt, bos. Ik loop met M hand aan hand naar de dichtstbijzijnde vijver. Hij is bevroren en ik wil er op staan. M laat het niet toe, in plaats daarvan gaat hij het zelf doen. Het ijs beweegt, de fontein maakt geluid en ik lach. We lopen door op de camping. Het is nog steeds koud maar we trotseren het wel. M 'doet' een paar keer alsof hij valt, maar het is dan ook erg glad. M: 'Het is De hel van '09!'

Er zijn maar weinig mensen, dat hadden we wel gemerkt, want het was erg stil. Niet alleen snachts, maar ook overdag. Wanneer we over het veld lopen zien we rare sporen in de sneeuw -de enige plek waar nog knapperige verse sneeuw ligt-. We volgden het, maar kwamen er niet echt achter.

Toen mijn moeder later op de avond belde zei ze dat het misschien een schotse hooglander kon zijn of een hert. M zei twee uur later dat hij dat wel eens wilde zien. Wellicht gaan we de harde kou vannacht nog eens trotseren.

Geen opmerkingen: