13 Februari

En gister werd ik overweldigd door een gevoel van oneerlijkheid.
Het probleem is vaak dat als ik gister nadacht over iets, en daar vervolgens geen conclusie uitkwam, ik het er niet verder over wil hebben. Want ik heb een hekel aan geen conclusie trekkende onderwerpen of discussies. Dat zal wel aan mij liggen, want vaak hebben discussies geen conclusie. En dus, denkt u vervolgens, doe ik vaak niet mee aan discussies. Maar dat is helaas wel het geval. Ik wil altijd discussiëren, en het liefst ook winnen. En dat is ook best moeilijk hoor, winnen in een discussie waar geen conclusie uitkomt! :p

Maar goed, daar gaat het allemaal niet zo om. Maar ik moest gisteravond oppassen. En ik zou immers niet oppassen want ik zou een weekend weggaan met mijn ex. Maar goed, daarom staat er dus ex en ging ik dus geen weekend weg. Het was al best wel heel erg lang gepland, en opzich was het ook best een leuk idee. Maar nu ga ik vanmiddag naar een verjaardag, en heb ik dus gister opgepast. Dat was ook best wel leuk, maar toch wel raar. Omdat ik niet het idee heb dat ik daadwerkelijk oppas. Ik heb de dvd voor Carlijn opgezet en that's it. Zij was aan het dvd-kijken en ik was aan het te-ke-nen. Ehm, ja echt!

Maar toen gebeurde het zomaar dat Carlijn best wel boos op mij werd toen ik om kwart voor 9 tegen haar zei dat ze toch echt naar bed moest. Omdat Nijntje de musical was afgelopen en ze al 3 koekjes had gegeten. En Carlijn had daar een beetje een ander gevoel bij dan ik. Ik dacht, he fijn, dan breng ik haar nu naar bed en dan duurt het toch nog een uur voordat zij in bed ligt, maar dan kan ik daarna lezen. Maar Carlijn dacht; Potjandosie, ik wil niet naar bed en ik wil meer koekjes. En toen kwam daar de strijd van Carlijn en de stilte. Ze liep nogal mokkend en erg stil de trap op en ik liep er achter aan alsof ik dacht dat ik oppaste.

Gelukkig was de mok-bui van Carlijn al snel weer over toen ik haar gezicht wilde wassen en ze zei: Mijn mama doet het altijd met zeep. Toen deed ik ook maar zeep op het washandje. Dus toen was Carlijn weer 'n blij kindje, en ik natuurlijk ook!

Toen was de avond weer bijna voorbij en lag Carlijn in bed met alle poppen en knuffels. En na drie keer naar de toilet geweest te zijn, 4 keer andere boekjes te pakken, 5 keer haar tanden te poetsen en 6 keer een andere pyjama aan te trekken.

Toen ging ik voorlezen uit Jip en Janneke.