Liefde is iets hopeloos. Je beseft pas wat je hebt, wanneer je het niet meer hebt. Maar als je het loslaat en het komt terug, is het van jou. De liefde kent tientallen doden. Doden die huilen vanwege de fouten die ze gemaakt hebben. Doden die niet weten dat ze dood zijn, maar van binnen rotten. De liefde maakt de samenleving, of maakt de samenleving liefde? De liefde weet alles beter, ook wanneer de ratio het ernstig moeilijk maakt. Liefde is iets wat je voelt, maar niet hebt. Liefde is wat je zou kunnen hebben als je niet verliefd op een mens bent. Liefde is wat je kan omschrijven. Alles kan je omschrijven. Mensen zijn in staat om álles onder woorden te brengen, maar dat zegt daardoor nog niet veel.
De liefde is onbereikbaar in de nacht. Wanneer is het nacht? Voor de liefde is het altijd nacht. De liefde kent haar bezwaren, en doet niet graag mee aan de moraal. De liefde weet dat zij niet goed genoeg is, voor een ieder die gelukkig wilt zijn. De liefde nodigt haar vrienden uit voor olie op het vuur. En wanneer het genoeg is, wanneer de maat vol is, is het voor de liefde nog maar net begonnen. Een ongemakkelijk spel, met twee partijen, waarbij de liefde de scheidsrechter is.
De liefde weet, dat zij de enige is, die ons, kan vermaken, door al haar avonturen, keer op keer, op een andere manier, te laten herspelen. En de liefde, zal je nimmer vergeten. Want de liefde onthoudt. Alles.
Maar ook, is er een tijd van gaan en komen.
En ook, de liefde gaat.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
true!
Liefde kun je juist helemaal niet omschrijven,
Verliefdheid is anders dan liefde en liefde kan ook samengaan met verliefdheid en alle liefde die je in je hebt komt alleen tot uiting door anderen of juist niet.
I love you,
mama
Een reactie posten