dinsdag 5 mei 2009

Dodenherdenking

Iemand zei dat hij niet gelukkig werd van twee minuten stilte.
Dit was mijn reactie:


Ik word gelukkig van het feit dat er nog steeds ontzettend veel mensen zijn die denken aan alle doden die gevallen zijn bij oorlogen en vredesoperaties sinds de tweede wereldoorlog. Dat er nog steeds tijd en gevoel in word gestopt. Dat er nog steeds word nagedacht over dat wij het toch maar goed hebben in Nederland, waar we leven zonder oorlog, en die er ook niet zo gauw komt. Het is fijn om te bedenken dat we hier in harmonie en rust leven. En dat we kunnen denken aan de mensen die zijn omgekomen bij zulke vreselijke dingen. Het is fijn om je medemens zien na te denken, terug te denken. Het is fijn om je medemens in de ogen te kijken terwijl je uit principes even stil bent. Ik vind het een wonder dat het bestaat. Dat zulke jonge mensen elk jaar weer mooie gedichten voorlezen. En dat de burgemeester van Amsterdam zo'n prachtige speech had. En dat er werd geapplaudisseerd voor de koningin die zich mooi staande hield van de week tijdens Koninginnedag en nu weer. En dat er uitgebreid programma's en films op tv komen die je doen denken aan het feit dat het vandaag dodenherdenking was. En dat je er zelf in hebt geïnvesteerd, met je hele familie. Met je hele familie die bestaat uit een oma en opa, die zelf de oorlog hebben meegemaakt. Die mij elke keer prachtige verhalen vertellen over de wonderlijke avonturen die ze hebben meegemaakt. Waar ik al heel veel dingen van geleerd heb, en wat gewoon deel van ze uitmaakt. Een deel wat ik van ze bewonder, waar ik van hou. Een deel van mijn opa en oma dat ik knap vind, en dat ik nooit weg zou willen hebben. Omdat dat deel mijn oma en opa ook maakt. En dat is belangrijk. En dat mijn opa en oma, er nog steeds over kunnen praten. En er zelfs over kunnen lachen. En het niet verdringen, wat heel veel mensen wel doen. En dat ook mogen, dat is hun goed recht. Maar ik hou ervan als mijn opa en oma er over vertellen. En ik hou van mijn opa en oma. Maar dat terzijde.


En daar, ja daar word ik gelukkig van.
En als ik dit allemaal in het simpele hou van topic had gepost, was het nevernooit meer simpel geweest. En tóch, tóch hou ik van die twee minuten stilte. Om wat het nu is, en wat het is geweest.


Ps/Edit: En ja, de wereld is onveilig. En nee ik geloof ook niet in een door Gods geschapen wereld. Maar tóch vind ik dit mooi. En vooral, de geschiedenis herhaalt zich. Dus geniet hiervan, voordat er een derde wereldoorlog uitbreekt. (Wat natuurlijk goed mogelijk is.)

Geen opmerkingen: