Hoe denk je na?

Kayleigh aka Tamashii <3 Surely I am willing, but I won't. Claiming that I'll do it, but I don't! zegt:
Mja, ik denk daar ook nooit over na hé. Want nadenken is zo vaag. Je zit niet even uitgebreid aan tafel, op te schrijven wat je denkt, en hoe je je daarbij voelt. Nee, want dat doe je bij een psychiater.

Althans, ik hoop niet dat dit een belediging is voor mensen die wel elke avond netjes achter hun bureau zitten en denken, denken en nog eens denken. Want mischien ben ik wel gewoon een uitzondering, en heel slecht in denken. Vroeger kon ik nog wel eens niet slapen omdat ik liep te piekeren, nu kan ik niet slapen omdat ik verliefd ben. Maar dat is toch weer heel iets anders.

Oh god, wat moeten mensen nou van mij denken? Voor de ene ben ik onaardig en onsociaal, voor de ander een geweldige vriendin. Voor de ene hard, voor de ander zacht. Voor de ene vaag, voor de ander duidelijk, voor de ene dom en voor de ander slim. Voor de ene te vertrouwen en voor de ander niet? Wie ben ik dan? En dat wil ik dan graag weten hé. Want ik heb ook heel snel mijn mening klaarstaan voor anderen. Dat ik van die briljante ingevingen heb van, ja JIJ ja! Jou plaats ik in het hokje: Belachelijk! Of ja jij lijkt me wel aardig, jij kan er mee door.

Kijk, daarom wil ik zo graag pyschologe worden he, zodat ik het gedrag van mensen snap, van andere mensen zeg ik voor de makkelijkheid. Als iemand zo en zo tegen mij doet, waarom doet ie het dan zo! Maar eigenlijk, eigenlijk wil ik gewoon mezelf begrijpen.

Vroeger(paar maandjes geleden) zei ik heel vaak: Het boeit me geen fuck! En dat is zo makkelijk he, want sommige dingen boeien me misschien inderdaad geen fuck. En toch is het onbeleefd om zoiets te zeggen. Althans, dat begreep ik van me vader, want als ik zoiets zei dan werd ie me toch een partij boos. En ik begreep nooit waarom. Misschien zou ik wel een humoristische moeder zijn, altijd lachen. Als mijn kind het boeit me geen fuck zou zeggen, dan zou ik bijna op de grond liggen van het lachen. Althans, alleen als het een meisje was he, want jongetjes, daar heb ik wat tegen. Vooral van die vmbo-jongetjes.

Dat viel me bij de staking ook al zo op. S'avonds bij het eten zei mijn vader, het merendeel was vmbo wat er meedeed. Ik dacht, dat verbaasd me niks, want wat ze toch allemaal riepen en deden daar bij die staking. En zo vond ik het ook logisch eigenlijk dat ik vrijdag 'vreedzaam', pacifistisch(mooier woord) ging staken, thuis! Nou moet u me niet verkeerd begrijpen als ik zeg dat ik echt zo'n #&$* hekel heb aan jongetjes. Maar jongetjes doen altijd zo rebelachtig. Ik zou me zo schamen als mijn kind op de buis was met zulk taalgebruik.

Maarja, daarom word ik dus ook geen moeder. Dat zullen sommige mensen raar vinden, omdat ik wel op kindjes kan passen enzo. Ehm, dat neem ik even terug, want ik kan totaal niet op mijn broertje passen. Maarja, dat is dus weer een jongetje! Maarja, dat zeg ik nu. Als ik mijn kleine neefjes zie vind ik ze ook geweldig. Dus dat is weer zo tegenstrijdig!

En zo zit ik dus al een paar uur achter de pc. Na te denken over deze blog. En mijn contactpersonen schonen. Van 590 naar 200. xD En te gamen. En muziek te luisteren. Anouk, met haar geweldige nieuwe album! Terwijl mijn nichtje wil dat we naar de ene show na de andere gaan.

Liefs Tamashii,
De enige echte parttime vegetarische tegenstrijdige feministe!