Life is not what it seems?

Toen het klaar met Sinterklaas was, werd de volgende dag direct de kamer omgetoverd tot een waarachtig rood perfect geheel wat Kerstmis heet. Kerstmis wat staat voor vrede. En voor nog een heleboel andere dingen. Maar daar gaat het even niet om. Hoe kunnen wij als Nederland. Als een vredeliefhebbend land... wat oorlog viert in Afghanistan, nu Kerstmis vieren?
Hoe kan men nu denken. Ja, in Nederland is vrede, in Nederland is liefde, Nederland is in kerstsfeer en daarom eten we veel. En daarom drinken we veel. En daarom feesten we. Het liefst de hele nacht lang.
Maar hoe kan dat nu, als in zo veel andere landen tot diep in de nacht oorlog wordt gevierd.
En direct de volgende dag weer.
Waar de oorlog door gaat.
Ook al is het f#cking Kerstmis.

Gisteravond kwam bij DWDD, Rene Froger en zijn vrouw. Ze hadden het natuurlijk over hun nieuwe programma. Wat kennelijk een hit is, ondanks dat ik het nog nooit gekeken heb.
Mensen die miljonair zijn, en dus voor een maand doen alsof ze geen geld hebben.
De boodschap die zij naar buiten laten komen is wellicht goed; Bekenheid aan de voedselbanken!
En ik vond het een goede boodschap, een fijne boodschap. En ze doen het goed.
Totdat ik mevrouw Froger aan het woord hoordde.
Het ging over het feit of haar kinderen hier ook wat van leerden.
Zij sprak; Ja zeker weten, mijn oudste zei vorige week: 'Mama, ik wil ook wel eens een goed boek voor mijn verjaardag, dan mag je de rest storten voor een goed doel.'

Dit is absoluut mooie uitspraak. Ik bedoel, een zoon van pak-em-beet de leeftijd van mijn broertje die daaraan denkt. Wel, prachtig toch. Maar nu komt het!
Ik zou wel eens willen weten, hoeveel dat overige geld dan is wat mama Froger moet/gaat storten voor het goede doel.
Want als je weet dat een goed nieuw boek wellicht 20 a 30 euro kost.. Wat krijgen deze kinderen dan voor hun verjaardag. Ik bedoel, je stort niet 'maar' 20 euro voor het goede doel als miljonair toch?

En dat maakt de uitspraak van de zoon van mevrouw Froger toch weer relatief inferieur.
Makkelijk gezegd neem ik het mevrouw Froger gewoon kwalijk dat ze zoiets in DWDD durft te zeggen. Er leven mensen zonder huis/dak/eten/drinken/water in derdewereld landen. En dan zegt zij dat haar zonen er heus wel van geleerd hebben omdat zoon Froger met zo'n opmerking komt.

I mean, als zonen Froger dat als enige ervan geleerd hebben. Wat voor thuis situatie hadden ze eerst dan? Dachten ze dan nooit na over de minder bedeelden? Was het voor hun dan alleen maar ik, ik en ik? Ik vind het een gebrekkige situatie.

Daarnaast was ik waarschijnlijk al in mineur vanwege dat DWDD steeds slechter en korter lijkt te worden. Eerst kwam Erica Terpstra aan het woord, over haar boek: 'Help, ik val af?' Ik bedoel maar. Misschien heeft DWDD ook last van de kredietkrisis en nodigen ze daarom alleen mensen uit waarvoor ze niks hoeven te betalen....

Toen het programma dan ook om tien over stopte, was ik helemaal geirriteerd. Want waarom stopte het zo vroeg....?

Er kwam voetbal.
Life is not what it seems? No it's worse.