Sinds ik weet, dat ik het niet vergeet, zou ik het hier schrijven, maar dacht ik dat het niet nodig was. Toen ik wist, dat ik graag wilde, schrijven. Dacht ik, maar het klopt niet. Ik wilde niet, dat iedereen, mijn woorden zou kunnen lezen. Ik wilde niet, dat iedereen, wist wat ik zou denken. Ik wilde niet, dat iedereen, mij kende. Al was het alleen van buitenaf.
Wat ik voelde, moest bij mij blijven.
Wat ik dacht, wilde ik kwijt.
Maar nu denk ik dat ik voel. En ik voel de dingen die ik denk.
Ik kan geen onderscheid meer maken, want het is een vloeiend geheel.
Ik wil hier niet schrijven wat ik voel, want gevoelens zijn niet fijn.
Maar op een dag, wanneer iedereen, dood zult zijn..
Zullen mijn gevoelens over internet zweven.
Als onbedoelde breuklijn.
Degene die dan nog leven..
zullen even...
heel even
zweven.
En uiteindelijk nadenken, over wat ik zei.
Tenzij.
Ik me bedenk,
en mijn gevoelens
niemand schenk.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten