Herfstweer

Het is herfstweer in Lunteren. Overal vallen de blaadjes van de bomen. Blaadjes die rood/bruinig zijn. Bomen die kaal en leeg zijn. De wegen zijn bestrooid met deze excentrieke ellende. Onder de schoenen van de zonderlingen die nog in dit park lopen zitten markante tekens van dit herfstweer. Het herfstweer waardoor ons zwembad dicht is. Het zwembad wat verwamt werd tot 21 graden! Het herfstweer waardoor de snackbar ook al dicht is, waardoor je patat aan de voorkant moet halen. Het herfstweer waardoor vele mensen dit park nu mijden.
Wat weer voor de geweldige rust zorgt. Maar ook voor iets eng, iets stils, iets macabers.

Voor velen mensen is dit zogenaamde herfstweer een bezwaar. Ze blijven thuis. Ze ondernemen geen actie. Ze drinken thee bij de open haard. Ze nemen een koekje. Ze gaan zogenaamd vroeg koken. Of ze maken appeltaart bij de koffie.

Maar zeg nou zelf, is dit echt herfstweer? Waait het? Regent het? Stormt het? Dondert en onweer het? Sneeuwt het? Helaas is het antwoord op al deze vragen, nee. Het is heel rustig najaars weer. Daarom vind ik het vervelend dat mensen terug houdend zijn. Dat mensen geen actie ondernemen maar liever binnen bij de kachel zitten. Want ik, ik ben wel dol op actie. En wel nu, in het bos.