Hokje slash etiketje?

Hoe meer zielen hoe meer vreugd gaat in velen gevallen niet op. Zoals in Vietcong, waar je hoe meer mensen er zijn, hoe meer je er afknalt. Of in een ruzie/oorlog, dan is het spreekwoord zeker niet van de orde!

Dit bedacht ik zomaar vandaag toen ik iemand in Vietcong met de naam Shakespeare kwam spelen. En Shakespeare was een groot man, en een man die vol was van romantiek. Dus hoe iemand er op komt om die naam tijdens een schietspel te gebruiken vind ik een schande! Maar ach, zo zijn er nog meer 'rare' mensen. Ik ben vandaag ook door iemand als 'speciaal' persoon bestemd. *Yay, ik word in een hokje geplaatst!* In dit geval was dat positief, maar als ik het over speciale personen heb, dan praat ik bijvoorbeeld over Bush of Hitler of mijn moeder. Dat laatste is natuurlijk niet negatief, maar mijn mama is gewoon een speciaal persoon. Maar laten we het vandaag even over de eerste twee hebben.

Bush is gewoon, simpelweg en uiteraard (het is een president!!.') een beetje speciaal. *Weer een hokje :o* Maar iemand uit de Metro maakte het wel heel bont, deze beschreef Bush als een tweede Hitler. Hitler, u weet wel, diegene die 6 miljoen Joden heeft vermoord, en als u het niet weet, kijk eens Schindler's list. Een onwijs goede film, helemaal in het zwart/wit en duurt 195 minuten! Maar, eh goed terug naar het onderwerp. Bush dus, ik vind het echt zo lullig dat hij een tweede Hitler wordt genoemd. Ik bedoel Hitler, die enge vent. Die hele enge vent. Dat is toch geen vergelijking, ook al is hij nog zo slecht. Hitler was doorgedraaid, gek, eng, vies en ziek. Dat vind toch iedereen? (Behalve neonazi's dan). *Laatste hokje?*

Neonazi's zijn ook zo 'speciaal'. Ik vind het altijd interessant hoe mensen denken, (misschien zou ik daarom psychologe willen worden) en dan kun je deze groep zeker niet vergeten. Er zijn meer dan evenveel bladzijdes geschreven over élke dag dat de 2e wo er was, en toch zeggen/beweren sommige mensen dat het gewoon niet bestaan heeft. Het is zoiets als Sinterklaas. Eerst word je verteld dat het bestaat, en dan bestaat het op eens niet! Ik zou haast gaan twijfelen, maar als ik twijfel, ben ik dan ook een neonazi? Ben ik dan ook 'speciaal'? Kunt Ú eigelijk zeggen dat ik 'speciaal' bent (Behalve de mensen die mij echt kennen natuurlijk ;). Kun je mensen eigelijk een etiket opplakken?

Nu gaat u vast zeggen: Ja, dat kan. Want inderdaad, dat doet iedereen. Iedereen plakt elkaar een etiket op, of plaatst je in een hokje. En dat is nou precies het verrotte van de mensheid. U herinnert zich vast de log van een paar dagen geleden, over Return to sender. En hier maak ik vast niet veel vrienden mee, maar iedereen had een etiket/hokje voor Katja Schuurman. Máár, wie kent Katja in het echt? Wie heeft haar gesproken rl? Wie weet nou eigelijk echt in welk hokje Katja past, dan zijzelf. En waarschijnlijk weet zij zelf het ook niet. Want iedereen is in zijn leven op zoek naar zichzelf.

We weten niet in welk hokje we passen, of welk etiket we hebben, en of we ergens in passen. Terwijl we andere overal in plaatsen.... Achja, mens eigen hé. ;)