donderdag 16 april 2009

appelmoes

Nederlands en Engels door elkaar is de meest voorkomende fout. Of juist niet. Hoe je het ook wilt noemen. Vaak praten mensen Nederlands en Engels door elkaar heen. Het zijn eigenlijk stijlfouten, maar het word geaccepteerd. Al kunnen we natuurlijk blijven discussiëren over wat er in Nederland allemaal geaccepteerd word. Het groene boekje is een voorbeeld van verkeerde acceptatie. Althans dat is mijn mening. TON en PVV zijn voorbeelden van verkeerde acceptatie. En verzending uit Hong Kong die 6 dagen duurt is naar mijn mening ook een vorm van verkeerde acceptatie. De nieuwe reclames van H&M zijn ook een vorm van verkeerde acceptatie. Het is niet góéd voor Nederland om dit zo te accepteren.

We moeten kei hard zijn in wat niet deugt en wat niet kan. We moeten kei hard het regiem volgen. We moeten onze kinderen kei hard opvoeden met de harde hand. De corrigerende tik moet weer mogen. Het weglopen-van-huis ook. De zon moet 6 dagen per week schijnen en zondag is een rustdag, zelfs voor de zon. Als dát niet is wat God wilde....... De champignons, kaas, worst, paprika, snijbonen, appelmoes, prij, sla en al die andere zooi moet niet meer voorgeknipt, voorgesneden, voorgeprakt, voorgekauwt zijn. Je moet het zelf doen. Zó doen goede huisvrouwen dat.

En als je dit allemaal niet snapt.
Dan had je beter over 300 jaar geboren moeten worden.

Geen opmerkingen: