donderdag 16 april 2009

Live wires that burn.

Sommige dagen gaan in een keer goed, en dan denk je vaak dat er niks meer mis kan gaan wat je dag verpest. En anders heb je dagen waarop je denkt, als er nu iets fout gaat dan ben ik niet meer te genieten. In de puberteit heb je altijd van die dagen, want dat 'hoort' bij de puberteit. Het is hetzelfde als stemmingswisselingen. In de puberteit 'hoort' dat erbij. Je hebt natuurlijk het stereotype mens wat daar verder nooit meer last van heeft tot in de midlife crisis. Want ieder stereo typ krijgt een midlife crisis. Dat dan weer wel.

Vandaag was een dag van het eerste kader. Het ging goed. Zelfs toen ik KRAK hoorde onder mijn prachtige ballerina schoentjes. Een dode huisjesslak. Ik vond het zielig.

Maar verder gingen alles goed. Ook toen iemand met een virus op zijn computer honderden vieze berichtjes stuurde waar diegene dus niks aan kon doen, voor de duidelijkheid. (:

En ook toen het leren niet ging zoals het moest gaan. Maar ach, als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.

Daarnaast ging het zelfs goed toen mijn broertje vervelend deed en aan mijn haar begon te trekken. Nu is mijn broertje altijd vervelend. Vooral als hij hetzelfde geintje over zakken 3 keer maakt.... Maar nu heeft hij weer een nieuw grapje: Talk to the hand, because the face is ain't listening. En de parodie daarop: Talk to the hand, because the face is too pretty, wait my hand too!

Dus, het is nu half 10 en mijn dag is nog steeds goed verlopen. Ik ben onverslaanbaar. (H)

1 opmerking:

Maite zei

*dikke glimlach*
Sommige stemmingswisselingen zijn heerlijk, andere zijn vreselijk.
Het is leuk om je blog te lezen. Je denkt veel na.