Schrijven

Wat er in het vorig bericht stond bovenaan klopt natuurlijk niet. Er stond zaterdag de 26e.. Maar ik heb hem vandaag geschreven! Nu is dit niet erg en valt er natuurlijk niemand overheen, maar toch, ik zeg het maar even.

Weet je wat mij nu heel moeilijk lijkt. Als je columnist bent voor een krant. Dan moet je elke dag een nieuw onderwerp vinden om over te schrijven. Elke dag weer. En in het weekend een dubbele. EN dan ook nog een boek schrijven! Maar ach, misschien heeft hij wel een klein handboek met onderwerpen voor elke dag. Of misschien heeft hij wel 100 personen die hem informeren en die hem voorlichten. Of misschien kijkt hij op google en denkt hij, dat is een mooi onderwerp, dat doen we ze vandaag aan!

Gelukkig ben ik geen columnist voor een krant, want ik zou me claustrofobisch voelen. Claustrofobisch voor de deadlines en voor de onderwerpen. Volgens mij heet zoiets ook wel zenuwachtig. Mijn moeder schreef wel voor de krant. En ik heb me laten vertellen dat ze goed was ook. Ik heb ook wel eens in de krant gestaan. Toen gingen we wonen in een net nieuwe woonwijk in Leidschenveen. Het was er een grote teringzooi. En toen stonden mijn broertje en ik, die dat natuurlijk geweldig vonden, vrolijk te stampen in een grote plas. Waar mijn moeder toen uiterst blij, want dan had ze weer iets om over te schrijven, een foto van maakte. Die foto, ja die foto heb ik nog steeds.

Net zoals ik nog mijn rapporten heb van allerlei scholen. En dat zijn er nog al veel he, want ik heb wel op 3 verschillende basisscholen gezeten. En ik heb ook al op de middelbare school in 3 verschillende klassen gezeten. Doe je toch iets goed fouts zou je zeggen. Tsja, misschien wel...

Maar goed, zoals het onderwerp zegt, schrijven is toch wel een van mijn favoriete bezigheden. Alleen snap ik niet zo goed waarom. Ik heb wel 6 verschillende dagboeken gehad, en elke keer dacht ik, ik heb er nu geen zin meer in. Waarom moet zo'n kut dagboek alles van me weten. Het slaat nergens op. Ja ik was nog jong, en dat dacht ik. En toen kwam ik op het grandioze idee, nadat mijn moeder uiteraard een blog had, een eigen blog te maken. Eigenlijk is het dus een gestolen idee van mijn moeder, maarja zo kan je alles gestolen noemen.

Ik heb zo'n mooi liedje van mijn nichtje gekregen (Nouja, zij vertelde hoe het heette, en Dennis downloade het voor me). Het heet Snow Patrol met Set the fire on the third bar. Dit is toch echt wel in zo'n korte tijd mijn lievelings liedje naast Rainbow Eyes. Al heb ik vast ook heel veel andere lievelings liedjes. Maar dit liedje komt toch even op nummer 1 de komende dagen. Daar kan je zo heerlijk op wandelen door de bossen, die hier in overvloed zijn.

Gegroet!