Platonische liefde!

Heeyy lieve lezers,

ik weet eigelijk geen onderwerp om te schrijven,
maar aangezien mijn moeder als een speer door de
collumns heen gaat, dacht ik, laat ik dat ook eens doen.
Dus we beginnen gewoon ergens en kijken wel waar we
uitkomen.

Waarom kunnen ze in het in het weekend nou geen stralend weer maken? Zodat je weer helemaal opgeknapt bent voor de volgende schoolweek? Het is nu heel slecht weer, terwijl ik vandaag ijs wilde eten bij Zinn. Maar het was koud en eng buiten enzo. En arme Otto, die er helemaal op gerekend had, en mij zelfs een hele beschrijving had gegeven van hoe ik van hier naar een straat verder moest komen.

Maar het volgende onderdeel is liefde... Je hebt een heleboel vormen van liefde, zo heb je liefde voor familie, vrienden of dieren. Liefde voor jezelf. Liefde voor een voorwerp of het vaderland. Of Liefde voor god! Een romantische liefde of platonische liefde. Aangezien haast niemand geloofd die ik het al gevraagd heb dat platonische liefde bestaat ga ik dat nu even uitleggen en het begrip liefde ook!

Ehm... Nou na een half uur nagedacht te hebben denk ik dat doe ik over 2 jaar wel, want het is nogal een moeilijk begrip. Verliefdheid en liefde is heel iets anders. Want bij verliefdheid is het maar een tijdelijk chemisch stofje in de hersenen. En liefde is meer dan dat. Het zijn bepaalde gevoelens, welzijnsgevoel, bepaalde emoties. Wikipedia zegt:

Liefde betekent de diepe genegenheid voor, welgezindheid tot of toewijding voor een ander; soms ook voor een zaak of voorwerp. De betekenissen die er aan gegeven worden zijn sterk cultureel en maatschappelijk geïnspireerd.

Maar goed, platonische liefde. Het begrip is afkomstig van de griekse filosoof Plato. Volgens Plato was de platonische liefde de hoogste trap van liefde, in tegenstelling tot lichamelijk begeren en seks, die hij als een eerste trap beschouwde. Het is dus een liefdesrelatie waar geen sexuele handelingen of begeren in voorkomen.

Plato zei; lang geleden, dat deze liefde alleen tussen 'gelijken' mogelijk was. Gelijken waren degene die over gelijke rechten en status beschikten. Vrouwen hoorden hier toen niet bij. En daarom was volgens Plato deze liefde (die hij de hoogste rang noemde, dus de echte liefde) niet mogelijk tussen man en vrouw. Dus gelijken waren in die tijd alleen mensen van hetzelfde geslacht, maar Plato wees homoseksualiteit af, en bedacht dit er waarschijnlijk voor terug. Zodat de homo's toch een kans kregen!

Platonische liefde werd door renaissancefilosoof Marsilio Ficino (1433-1499) ook wel amor platonicus genoemd.