Iedereen kijkt, maar niemand zegt wat hij denkt.
Iedereen lijkt, maar niemand is wie je denkt.
En het is zooo stil in mij.
Ik heb nergens woorden voor.
Zo stil in mij.
Dat is momenteel hoe ik me voel. De wereld is echt raar. Het leven des te meer. Het ene moment voel je je vrolijk, goed, alsof je de hele wereld aan kan, zelfverzekerd dus. En het andere moment onzeker, woedend, verdrietig en kut. (Pardon my french). En zeker als puber. Of eigelijk adolescent. Van Dale erover:
ado·les·cent (de ~ (m.), ~en)
1 iem. tussen de 15 en 20 jaar
ado·les·cen·tie (de ~ (v.))
1 periode van het volwassen worden [van 15 tot 20 jaar]
Raar he, wanneer ben je dan puber, en wanneer ben je dan adolescent. En wat is eigelijk het verschil. Ik denk niks, ik denk dat het het woordje is. Ik voel me nu niet meer een volwassene dan dat ik me als puber voelde. Logisch, want als puber voel je jezelf vreselijk volwassen. En ik kan het weten xD.
Ik kom soms midden in het lachen
Dat zo overgaat in huilen
Het zijn precies dezelfde tranen
Die alleen maar van hun namen ruilen
En als adolescent heb je vast ook dezelfde gevoelens en emoties. Of dezelfde huilbuien, of meligheden. Of dat je zo hyper bent dat je iedereen zijn/haar oren eraf kletst. Of dat je in een deprimerende bui bent. Of dat je iedereen afzeikt, en zeurt. Of dat je gewoon vrolijk en blij bent. Ja toch? Iedereen heeft toch zulke buien. Ik denk het wel. Maar misschien is verdere uitleg mogelijk. Geef vooral reacties.
O, o, o,
Even rustig ademhalen O, o, o,
't lijkt of het regent als altijd
Maar het regent en het regent zonnestralen
Nouja, allemaal harstikke mooi dat ik me nu beter voel. Maar ik moet wel afsluiten van mijn lieftallige opa en oma. Leuk hoor een paar dagen hier in het gareel. Ik weet gelijk weer wie de baas is +_+
Groetjes
Kayleigh!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Super, je leert het wel.
Mama
Stil in mij, oud verdriet, Het regent zonnestralen. Mooie muziek! En adolescentie is een leeftijdsperiode, pubertijd gaat over hoe je je gedraagt door hormoonveranderingen, en toevallig is dat meestal van je 14e tot je 18e, maar heeft niks met leeftijd temaken. ;)
Liefs, Paul
Duh..., ben 43 en heb al die wisselende gevoelens nog steeds hoor, .......
Maar denk wel dat je als je iets ouder bent en meer "levenservaring" hebt, er anders mee om kunt gaan. Of je dat doet is een tweede....
Weet nog dat ik als puber zomaar een dag kon huilen, en geen idee had waarom , grinn. Mijn arme ouders werden dan helemaal radeloos, en haalden de buurjongen. Was het ook zo weer over haha. Was een lekker ding!
Alleen die heftige slappe lachbuien , heb ik op dit moment (helaas) niet, zucht.
Geniet ervan lieverd. (als men dit vroeger tegen mij zei, kon ik ze wel schieten en nu zeg ik het zelf, bloos. Kun je zien dat ik oud word)
Knuffel , Karin
Een reactie posten